A Simona encántalle o xardín que comparte co ourizo amarelo. Alí adican os días a investigar, polas tardes botan a sesta e despois comparten deliciosas merendas. Ata que un día Simona descobre que máis alá do seu xardín hai outros xardíns: máis elegantes, máis tropicais, máis especiais... E de súpeto o seu xardín xa non le gusta tanto. Simona está a punto de entender que a envexa é moi mala conselleira, e que a beleza dun xardín non depende só dos exuberantes que son as súas plantas, senón da tenrura con que é coidado.